Eind vorige maand hadden we eindelijk de daad bij het woord gevoegd, we hadden eindelijk een afspraak gepland voor de afscheidsborrel van onze tijdelijke collega. Ze was toen al twee maanden weg en het er nog niet van gekomen.
Enerzijds vanwege de drukte op het werk, anderzijds omdat zij vaak aan het drukken is vanwege een spastische darm ziek is en dit zelfs kan plannen. Soort van ‘Nee dan kan ik niet, dan ben ik nog ziek’ (sic). Of eigenlijk: ‘Ik ga dit hele weekend dingen eten waar m’n darmen niet tegenkunnen, dus ik heb dan een diaree-aanval of ben ik ernstig verstopt’.
