Waar het zwembad door-de-weeks gebruikt wordt voor sport- en bewegingsactiviteiten, zwemlessen, en door zwem- en waterpoloverenigingen. Is het op zondag het bezit van ouders met hun kroost. Het wedstrijdbad (of ‘het diepe’ zoals ze het zelf noemen) is te koud en het buitenterrein komen ze alleen maar op als het óf > 25 graden is of als ze moeten roken. De zondagsbezoeker (m/v) zit het liefst op een stoeltje bij het golfslagbad met z’n mobieltje in z’n ene hand en een patatje in z’n andere hand.
#gezellig
Af en toe kijkt de zondagsbezoeker even op van z’n schermpje om te kijken of z’n kinderen nog lekker aan het spelen zijn in het water. En als het echt moet dan gaat de zondagsbezoeker mee het water in, even met een bal overgooien of van de glijbaan. Om vervolgens weer snel terug te keren om op Facebook een foto te posten hoe leuk het wel niet is, #gezellig #zwembad.
De zondagsbezoeker is grofweg in te delen in twee stereotypen: het ‘omg wat zie ik er toch goed uit’-type en het ‘I don’t give a shit’-type. De eerste variant is zonnebank gebruind, vindt van zichzelf dat hij/zij een kloon van god is en heeft een spierbundel of een perfect lichaam om te shinen in bikini. Hun kroost is heilig en als hun schatjes ruzie krijgen dan is het niet de schuld van hun kinderen, maar dat van de andere kinderen, de badmeester of die asociale klootzak.
Zwembandjes
Het andere type geeft wat minder om hun uiterlijk. Ze dragen net als hun kinderen zwembandjes, alleen kunnen de kinderen ze vaak nog afdoen… Het hebben van zwembandjes is geen belemmering om iets van verhullende zwemkleding te dragen: ‘Want die zwangerschapskilo’s of dat bierbuikje zie je toch niet onder water’.
Tatoeages
Zondagsbezoekers hebben een voorliefde voor tatoeages, en dan niet een klein versierinkje op een enkel of een naam op een bovenarm. Maar adelaars, Ajax-symbolen, gezichten, schedels, reetgeweien en gedichten/’wijsheden’ die een halve torso bedekken. Het toppunt was een dame met een flinke ballon 🎈 op haar dijbeen (of een ballon op een flink dijbeen). Ik denk dat de ballon ooit strak gevuld was, maar inmiddels zaten er wat putjes in.
’s Zomers
Zomers zijn deze zondagsbezoekers niet alleen op zondag in het zwembad te vinden, maar praktisch op elke dag omdat de kinderen vrij zijn. En op zulke dagen wil de zondagsbezoeker ook nog wel eens naar buiten gaan. Niet omdat ze zelf zo graag willen, maar omdat hun kroost dat wil.
Mam, mam, wij willen naar het buitenbad want dat is vet-cool!
op zo’n hyper ADHD toontje. Waarop mama dan zegt dat papa wel meegaat, want mama gaat alleen naar buiten met 25 graden of warmer. Na een flinke sprint springen de kinderen met veel gegil het buitenbad in en roepen tegen papa die nog bij de kant staat dat het ‘echt superlekker is’. Aarzelend springt vader het water in om er achter te komen dat het water inderdaad vet ehh… koel is.
Na een paar minuten begint vader te stamelen Hé kijk, het is nu rustig bij de glijbaan
of Hebben jullie dat springkussen al gezien?
. Kortom een bezoekje aan het buitenbad duurt nooit lang.
Naar buiten
Maar als het dan echt een mooie zomer dag is – strak blauwe lucht, 25 graden – dan verhuist de zondagsbezoeker naar het buitenterrein. Het buitenterrein dat gedeeld moet worden met pubers en de actieve 65-plussers.
De actieve 65-plusser doet ’s winters mee aan ‘Meer bewegen voor ouderen’. ’s Zomers trekken ze een paar baantjes buiten en liggen ze vooral op de strandstoelen in de zon te bakken.
De pubers bestaan uit een groep vrienden met één of twee stelletjes die verder zo hun eigen dingetjes hebben:
https://twitter.com/shirleydejong/status/606774868068167680
Omdat de actieve 65-plusser al op de strandstoeltjes ligt te bakken, zit er niets anders op voor de zondagsbezoeker dan op de grasweide een handdoek neer te leggen en daar de rest van de middag te verblijven. Ver weg van het zwembad; want waarom zou je je jonge kinderen nog in de gaten houden als je met ze afgesproken hebt dat ze niet in ‘het diepe’ mogen?
Benen strekken
Af en toe worden de spieren even gestrekt om naar het toilet te gaan of om even af te koelen in het zwembad. En rond lunchtijd worden de kinderen met twee tientjes in hun hand op weg gestuurd om patat en ijs te halen.
De kinderen zijn ondertussen – goed ingesmeerd – aan het dobberen op een plastic opblaaskrokodil of aan het spelen met dito strandbal. Wat vorige week nog een volwaardig wedstrijdbad was met kraakhelder fris water, is nu veranderd in een lauwe troebele poel met drijvende haren en op de bodem een hoop zand.
Ergens ben ik wel blij met niet zo heel mooi zomerweer… Dat houdt de zondagsbezoeker lekker binnen, waardoor ik weer lekker baantjes kan trekken. 🙂